Winnaar

‘Gefeliciteerd met uw Tony’s Chocolonely naar keuze!’ verscheen er vorige week in mijn mailbox. Kijk, daar word ik nu blij van. Iets winnen is altijd leuk, hoe klein het ook is. Dit keer was het de Nationale Postcodeloterij die mij dit nieuws bracht. Leuk toch?Daar is niet iedereen het mee eens. Ik zie op social media regelmatig reacties voorbijkomen met de strekking: ‘ga weg met je chocolade, ik wil geld winnen’ en ‘pff, alweer dat *** Ben & Jerry’s ijs, wanneer komen jullie nou eens een miljoen brengen’ (ik gebruik hier de meest vriendelijke woorden, dat snap je natuurlijk wel).

Ik snap niet dat je zo ondankbaar kunt zijn. Bovendien: je hóeft niet mee te doen. Ja, ik doe ook mee omdat ik hoop ooit een groot geldbedrag te winnen (dit is al eens gebeurd in 2014, toen heel Obdam de ‘straatprijs’ won). Maar ik ben ook echt wel blij als ik een kleinere prijs win. En mijn postcode is dat winnen wel gegund, want ik heb sinds mijn deelname vanaf 2011 al verschillende dingen mogen ontvangen: een cadeaubon van de WE, het beruchte ijs, stroopwafels, meerdere (kook)boeken waarvan je zelf de titel mocht kiezen, meerdere DVD’s, dagjes uit naar keuze. En die straatprijs dus.

Overigens is het feit dat de Nationale Postcodeloterij ook goede doelen steunt een fijne bijkomstigheid (mensen die in tv-programma’s tegenover BN’ers Winston/Gaston/Quinty beweren uitsluitend om die reden mee te spelen, zijn leugenaars). Een win-win-situatie dus.

Nu sta ik bij sommigen bekend als degene ‘die altijd wint’. Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Het is maar net hoe je het bekijkt. Bij iets simpels als ‘kop of munt’ verlies ik namelijk altijd. Daar begin ik al niet eens meer aan. En ook een bordspelletje tegen mijn wederhelft (Monopoly, Rummikub) win ik nooit. Een bordspelletje sámen met hem (lees: 30 Seconds) daarentegen win ik wel altijd. Vrienden die met/tegen ons spelen, vervloeken ons daar vast om, maar ze blijven toch steeds de uitdaging met ons aangaan.

Maar als je het hebt over winnen bij prijsvragen of Facebook-acties, dan moet ik die mensen deels wel gelijk geven. Dat winnen begon al vroeg: zo won ik tijdens mijn basisschooltijd al eens een bordspel (Touché) met een kleurwedstrijd bij de Rabobank en in groep 7/8 won ik een reis voor vier personen naar Disneyland Parijs met een tekenwedstrijd bij de toenmalige werkgever van mijn vader.

Die laatste prijs was natuurlijk supervet. En ik heb nog een keer een reis naar Parijs gewonnen. Dat was in/na mijn examenjaar van het VWO. Ik was toen al samen met mijn wederhelft en we besloten – naast het bezichtigen van de stad zelf – ook naar Disneyland te gaan.

In 2014 genoten mijn wederhelft en ik van een gewonnen paasbrunch in het chique Wyndham Apollo Hotel in Amsterdam-Zuid. Het was een luxueuze lunch, met vooral heel veel Prosecco en wijn, waar Jette van der Meij (‘Laura’ uit GTST) optrad en niemand minder (?) dan Dries Roelvink en zijn vrouw naast ons zaten.

In 2015 zat ik letterlijk heel dichtbij een winkans in een spelshow. Ik had mijzelf aangemeld om mee doen aan het tv-programma ‘The Big Picture’ met Robert ten Brink en na een selectieronde in Hilversum mocht ik naar de opnames in Amsterdam. Ik kan je vertellen: van te voren vond ik het heel stoer om misschien wel kandidaat te worden, maar als je eenmaal in het publiek zit en je realiseert dat die kans er gewoon écht is, dan is het toch allemaal wel spannend. Mijn foto kwam nog wel voorbij in de selectiecarrousel, maar het rad stopte helaas toch bij iemand anders.

Ook toen was mijn wederhelft erbij. En het win-virus slaat soms ook naar hem over. Zo hebben we – wederom in 2015 – op kosten van een Mazda-dealer heerlijk gegeten bij Ron Gastrobar in Amsterdam, een van de restaurants van sterrenkok Ron Blaauw. Ook daar liepen we een BN’er tegen het lijf: Peter van der Vorst.

Andere (recente) prijzen die mij zijn bijgebleven heb ik te danken aan Facebook. Zoals een Volkswagen-loopauto voor de kleine jongen, een familyplanner (kalender) van de Dierenbescherming en 75 euro shoptegoed bij mijn favoriete kinderkledingwinkel.

Als ik dit rijtje zo bekijk, dan heb ik inderdaad al best wel het een en ander mogen winnen. Soms heb je gewoon geluk en soms is het een kwestie van je kansen goed inschatten en meedoen aan de juiste acties. Want ik doe niet zomaar aan alles mee. Bij sommige acties is je winkans namelijk op voorhand al nihil. Neem nu like/share winacties op Facebook. Wie met kleine kinderen bijvoorbeeld een prijs van Nijntje wil winnen, moet van heel goede huize komen. Er komen namelijk duizenden reacties op een post ‘van’ Nijntje. Maar op een bericht van een Volkswagen-dealer niet. En dus won ik een loopauto.

Ook de winkans voor het reisje naar Parijs in mijn eindexamenjaar was naar mijn idee best groot. Na de examens kreeg je een soort pretpakket, waar onder andere een gelukskoekje in zat. In dat koekje zat, zoals gebruikelijk, een briefje. Daarop stond wat je moest doen om kans te maken. Ik dacht: dat leest niemand, of gaat niemand toch doen. Ik dus wel. En zo geschiedde.

Mijn winkansen zijn met deze tips misschien wel kleiner geworden realiseer ik mij nu (en die van jou misschien wel groter), maar dat is dan maar zo.

Wist je dat in veel gevallen de regels van Facebook omtrent winacties grof worden overschreden door bedrijven? Bij veel acties staan voorwaarden vermeld, zoals ‘deel dit bericht op je tijdlijn’, of ‘tag je vrienden die van deze actie moeten weten’. En dat mag dus helemaal niet. Je mag alleen voorwaarden opnemen als ‘like dit bericht’ en ‘laat een reactie achter’. Maar daar houdt dus bijna niemand zich aan. En wij als volgers doen er braaf aan mee, want Facebook controleert toch niet of nauwelijks.

Dat is trouwens nog zoiets, een reactie moeten achterlaten om kans te maken. Als alleen een enkel woord voldoende is, wil ik nog wel een gokje wagen. Maar zodra er staat ‘laat weten waarom jij deze prijs moet winnen’, haak ik af. Alsof een bedrijf dat drieduizend reacties krijgt ook daadwerkelijk al die verhalen gaat lezen. Om een winnaar te kiezen gebruiken ze daar tegenwoordig gewoon handige tools voor. Dus of je nu een zielig ‘mijn hond-is-laatst-overleden-verhaal’ ophangt of gewoon zegt: ‘daarom’, je winkans is hetzelfde.

Dus voorlopig kun je nog volop meedoen aan allerlei winacties, prijspuzzels en like/share acties op Facebook. Maar doe dat dus wel met mate. En vergeet niet, om in de legendarische woorden van Henny Huisman te spreken: er kan er maar één de winnaar zijn.

Advertentie