Het is vandaag donderdag. Of nee, wacht: het is vandaag de Dag van de Verenigde Naties. Op 24 oktober 1945 werden zij opgericht en dat wordt elk jaar op deze dag gevierd.
De Verenigde Naties hebben vele herdenkingsdagen uitgeroepen, waaronder dus hun eigen dag (?). Maar ook Wereldvoedseldag, Wereldgezondsheidsdag, de Dag van het Kind en de Dag van de Vrede hebben zij bedacht. Meer van dit soort dagen vind je hier.
Eind september viel mij voor het eerst een trend op. Namelijk die van de ‘dubbele dagen van’. Zo was het zaterdag 28 september ‘Burendag’. Dé dag om gezellig samen te komen met je buurt, georganiseerd door het Oranje Fonds. Maar tegelijkertijd stroomde mijn mailbox vol met schreeuwerige reclame: ‘Shop nu met 20% korting op National Glamour Day!!’ Wat? Ik kan toch niet én gezellig met de buurt doen én me helemaal wezenloos shoppen? Ik was compleet in de war.
Overigens was ik die dag niet lekker en zat ik met een snothoofd op de bank. Daar was dus helemaal niets glamourous aan. Maar het feit dat er twee ‘Dagen van’ tegelijk waren, hield me in de greep. En deze maand viel het me ineens op er dat wel heel veel ‘Dagen van’ zijn. Er leek zelfs elke dag wel een nieuwe ‘Dag van’ te zijn.
Zo was het vorige week vrijdag Wereld TOS dag. En nee, dat heeft niets te maken met het opgooien van een muntje, maar met mensen met een taalontwikkelingsstoornis (TOS). Ik had er nog nooit van gehoord. Maar iedereen verdient een eigen dag, dus zij ook. Prima.
Die week daarvoor was het Coming Out Day (11 oktober). En de Dag van de Duurzaamheid (10 oktober). Huh? 10 oktober was het óók al World Mental Health Day. En 9 oktober was het Nationale Krokettendag. Zal ik nog even doorgaan?
Vooruit. Die week dáárvoor was het Dierendag (4 oktober). Mijn persoonlijke favoriet (oh nee, dat is Kerst). Én het was EetGeenDierenDag. Waar mijn werkgever, net als 1999 andere werkgevers aan meedeed. Dit betekent dat op deze dag, waarop alle dieren centraal gaan, géén vlees gegeten wordt. Dus in de kantine (‘bedrijfsrestaurant’) kon iedereen zich alleen vergapen aan vegetarische kroketten, broodjes zonder worst en salades met noten. Een prima initiatief, vond ik.
Niet iedereen was het daarmee eens (niet zozeer met mij, maar met het hele concept van EetGeenDierenDag), want ‘het is hypocriet om maar 1 dag per jaar vegetarisch te zijn.’ Pff… waarom wordt een positief initiatief altijd direct met de grond gelijk gemaakt? Overigens vonden diezelfde mensen Dierendag óók hypocriet, want ‘je moet toch alle dagen goed voor je dier zorgen.’ Zucht.
HEMA had er ook last van. Die plaatste een dag eerder een jubelend bericht op Facebook over de ‘TomPanda’: hun bekende HEMA-tompouce, maar dan met een plaatje van een panda erop. Eenmalig, speciaal voor Dierendag. Leuk, dacht ik. Grappige marketing. Nou, je had de reacties moeten lezen. ‘Hoezo leuk voor Dierendag, weet HEMA wel hoeveel dierlijke producten in een tompouce verwerkt zitten?!’ Pff, daar gáán we weer.
En de vragen gingen maar door. Waarom maakt HEMA geen veganistische tompouce? Waarom is de TomPanda alleen in winkels met een gebaksafdeling verkrijgbaar? (meen je dit serieus…?) Waarom hebben ze het gebakje niet de ‘TomPoes’ genoemd, met een afbeelding van een kat erop? Ik meen dit serieus. Er zijn dus blijkbaar mensen die over werkelijk álles op de wereld vallen. Mijn advies: blijf lekker liggen en sta niet meer op.
Ik heb vrolijk meegedaan aan EetGeenDierenDag. Die salade met noten was prima te nassen. En ook voor Dierendag heb ik mijn steentje bijgedragen, door te collecteren voor de Dierenbescherming. Zelfs de kleine jongen liep een paar huizen mee. En trots dat ‘ie was.
Het schijnt dus elke dag wel een ‘Dag van’ te zijn. En je kunt het bijna niet zo gek bedenken, of het bestaat. Er is zelfs een website die alle dagen bijhoudt. Als je het overzicht bekijkt, dan blijkt oktober de meeste ‘Dagen van’ te hebben. Mijn gevoel over deze maand klopte dus.
Overigens kun je zelf ook te allen tijde een ‘Dag van’ in het leven roepen. Vind je dat er aan iets of iemand extra aandacht moet worden besteed? Maak er een dag van, zou ik zeggen! Al zal ‘ie vast niet zo snel door de VN en dus de wereld worden overgenomen.
Cest-Moi-Mireille 