Vorige week woensdag deelde het kabinet een genadeklap uit aan alle sportscholen in Nederland: jullie blijven (vooralsnog) gesloten tot 1 september. Die boodschap was hard en misschien zelfs onbegrijpelijk. En ik realiseerde mij ineens dat het inmiddels al bijna twee maanden geleden is dat ik voor het laatst fysiek aanwezig was in de sportschool. Twee maanden!
Op 15 maart om precies te zijn werd de eerste aankondiging door mijn sportschool gedaan: ‘Tot 6 april zijn we gesloten en zijn er geen lessen’. Iedereen had toen nog goede hoop dat het van korte duur zou zijn. Maar de datum van heropening schoof steeds verder op en de kans dat we elkaar op korte termijn nog in ‘real life’ zouden zien, werd steeds kleiner.
Zodra de sportschool dicht ging, heb ik mijn skeelers onder het stof vandaan gehaald. Dan maar buiten sporten, hoewel dat zeker niet mijn voorkeur heeft (iets met het altijd koud hebben). Blijkbaar verleer je dat nooit, want ik rolde direct weg. Het was heerlijk om weer te bewegen! Ik heb nooit een hekel gehad aan sporten (er zijn mensen die dat wel hebben, hoe dan?) en heb – op vakanties en ziektes na – vrijwel nooit een les ‘zomaar’ gemist. Dus om nou al die weken stil te blijven zitten… daar had ik echt geen zin in.
Die gedachte had – hoe kan het ook anders – mijn altijd energieke en enthousiaste sportinstructrice Leonie Gooijer van Just Sport ook. Al gauw ontstond bij haar het idee om haar sportlessen online te gaan geven, zodat iedereen vanuit huis kon genieten van een live workout, inclusief coaching. En om het nog leuker te maken zouden we niet alleen haar, maar óók elkaar via een videoverbinding kunnen zien én horen. Dat klonk als muziek in onze oren!
Zo gezegd, zo gedaan. De eerste keer was nog een beetje onwennig. Het was duidelijk dat bijna niemand (ik ook niet) echt ervaring had met zoiets. Verbindingen haperden, behalve mijn instructrice kwamen ook steeds anderen groot in beeld (tip: zet je eigen microfoon op ‘mute’) en de eerste lessen deed ik mee vanuit de huiskamer, waardoor mijn wederhelft zijn favoriete soap GTST (ja, ik weet het…) niet meer fatsoenlijk kon volgen.
Maar zoals met alles wat nieuw is, was ook dit gewoon een kwestie van wennen. Want inmiddels zijn we al een paar weken verder en is het online sporten ‘vaste prik’ geworden. Elke dinsdag- en donderdagavond staat iedereen om 20.00 uur in haar eigen habitat klaar om een uurtje flink te zweten. Ik heb mijzelf en mijn attributen inmiddels verhuisd naar onze zolder, die nu naast logeerkamer en kantoor ook dienstdoet als sportzaal. Raam open en gáán. Just do it!
Het leuke aan het volgen van de livestream lessen is dat dit nog steeds met mijn vertrouwde instructrice, goede muziek en andere deelnemers is. Prima recept dus. In het begin probeerde ik die lessen namelijk nog te doen via YouTube, maar van al die afgetrainde, over-de-top Amerikaanse (?) instructeurs werd ik niet heel enthousiast. Bovendien stond ik letterlijk helemaal alleen, dus de ‘fun’ was er al gauw af. Met de online lessen die ik nu volg, sta ik wel gewoon – op afstand – in contact met mijn sportmaatjes die ik anders maanden niet zou zien. En natuurlijk mis ik de kletspraat tussendoor. Maar aan de andere kant: daardoor ben je nu wel 60 minuten effectief aan het sporten. En je leert nog andere mensen kennen ook, want de lessen zijn voor iedereen toegankelijk.
Daarnaast heb ik persoonlijk ook wel een beetje die ‘groepsdruk’ en het sporten op een afgesproken tijdstip nodig. Dat werkt voor mij het beste. En het scheelt nog tijd ook. Eerder schreef ik al dat het ‘onthaasten’ tijdens deze crisis mij prima bevalt. En dat geldt ook voor het sporten. Even voor 20.00 uur sta ik klaar en een uur later plof ik met een voldaan gevoel op de bank (of nouja, eerst onder de douche…). Geen reistijd en geen race tegen de klok meer. Best wel gunstig, al zeg ik het zelf.
Ik ben dus heel blij en dankbaar dat mijn instructrice dit voor ons (en haarzelf) doet. Ik moet er niet aan denken om tot 1 september niet te kunnen sporten (voordeel van quarantaine is wel dat je toch nergens heen hoeft in bikini…). En er is meer goed nieuws: aanstaande donderdag staat de eerste outdoor BodyCombat workout – op 1,5 meter afstand – gepland en ik heb mezelf maar gelijk aangemeld. Laat ik dit nou ook eens proberen. Just do it!
En nu maar hopen op mooi weer. Want zoals ik al zei: buiten sporten is eigenlijk niks voor mij. Skeeleren doe ik alleen als de zon schijnt en er geen zuchtje wind staat. Van hardlopen heb ik sowieso nooit het nut begrepen en je zal mij echt never-nooit zien meedoen met een ‘obstacle run’. Maar blijkbaar haalt mijn instructrice toch dit soort dingen in mij naar boven, want toen ik zwanger was van de kleine jongen wilde ik ook alléén bij haar een poging doen tot buiten sporten met andere moeders-to be (die ene blauwe maandag – eh, zaterdagochtend – was het toevallig prachtig weer, dus ik was enthousiast).
En mocht het buiten sporten toch niet mijn ‘ding’ zijn, dan kan ik altijd nog terug naar mijn zolderkamer / fitnessruimte / kantoor / logeerkamer voor het volgen van de online sportlessen. Want die blijven nog wel even en worden misschien nog wel verder uitgebreid, aangezien 1 september nog heel ver weg is.
Misschien denk jij nu: doe mij ook zo’n virtuele sportles? Nou, dat kan! Check op Facebook bij de evenementen van Just Sport om te kijken of er iets voor je tussen zit. Stuur Leonie een berichtje en laat weten dat je erbij wilt zijn! Deelname kost slechts een paar euro (te betalen via een Tikkie) en je krijgt er een toffe workout voor terug. Fijne bijkomstigheid: je hoeft geen lid te zijn van mijn sportschool en je zit dus ook niet vast aan een lidmaatschap.
Twijfel je nog? Ik zou zeggen: probeer het gewoon een keer. Met haar tomeloze energie en enthousiasme krijgt Leonie echt iedereen van de bank af. Jou dus ook. Just do it!
Direct meedoen?
Stuur een WhatsApp bericht naar 06-47020254 of mail naar Leonie@justsport.nl.
Meer info op:
Cest-Moi-Mireille 
5 reacties op ‘Just do it!’