Jubileum

Vandaag vier ik een klein feestje. Dit is namelijk de 75e blog sinds de oprichting van mijn blog Cest-Moi-Mireille in januari 2017. Wát een getal, 75… Als ik nog even blijf doorschrijven, dan tik ik op een gegeven moment de 100 stuks aan. Hoog tijd dus om dit jubileum te vieren. En laat ik daar nu juist dol op zijn.

Volgens de Van Dale is een jubileum een feest ter herinnering aan het feit dat iets een rond aantal jaren geleden gebeurd is. Sommige jubilea krijgen een extra naam. Zo wordt een periode van vijf jaar ook wel een lustrum genoemd. En ook die worden vaak gevierd. Als een instelling vijf jaar bestaat, dan viert het zijn eerste lustrum, bij het tienjarig bestaan wordt het tweede lustrum gevierd, etc. Zoveel-jarige huwelijken kennen weer hun eigen benamingen. En dat zijn er nogal wat, als je dit lijstje mag geloven.

Zoals ik zei ben ik dol op het vieren van een jubileum en ik heb er met mijn 35 jaar al heel wat meegemaakt. In 1998 viel ik met mijn neus in de boter, toen ik nog maar net op het Han Fortmann College in Heerhugowaard zat. De school bestond toen 25 jaar en dat moest gevierd worden! En zo gebeurde het dat we met z’n allen in de bus stapten voor een 24-uurs reis naar Disneyland Parijs. Hoe vet is dat? Vijf jaar later, in 2003, zat ik nog steeds op die school en werd dus het 30-jarig bestaan gevierd. Ik kan mij eerlijk gezegd niet meer herinneren wat we toen hebben gedaan… (wie het wel nog weet mag het zeggen).

Ook het zoveel-jaren samenzijn met mijn wederhelft wordt nog elk jaar door ons gevierd. Gewoon, omdat het leuk is. En omdat je dan weer een reden hebt om uit eten te gaan en/of een fles bubbels open te trekken. Dit jaar vieren wij op 28 december ons 20-jarig samenzijn. Mijn hemel, 20 jaar…! Nog elk jaar besteden wij aandacht aan deze dag. En geloof het of niet, zelfs na twee dagen volop eten met Kerstmis vinden wij altijd wel een gaatje om ook dan uitgebreid te dineren.

Twee jaar geleden vierden wij ons Houten Huwelijk. Vijf jaar getrouwd dus. En ook deze dag vieren we elk jaar (voor de oplettende lezer: wij vieren inderdaad ons samenzijn twee keer per jaar). En omdat ik nu al uitkijk naar een volgend feestje, heb ik even een rekensommetje gemaakt:

Op 28 november 2026 zijn wij 12,5 getrouwd (het Koperen Huwelijk). En in datzelfde jaar, op 28 december 2026, zijn we maar liefst 25 jaar samen! Als dat geen reden voor een feestje is… Nu alleen nog even volhouden samen, maar ik geloof dat dat wel goed zit.

Tijdens mijn studie Communicatiewetenschap aan de Universiteit van Amsterdam was ik lid van een studievereniging (niet te verwarren met studentenvereniging). Die studievereniging, Mercurius genaamd, vierde tijdens mijn studententijd ook een lustrum. Een week vol feestelijkheden werd omgedoopt tot heuse ‘lustrumweek’. Ik kan mij van die periode eerlijk gezegd weinig herinneren. Ik was vooral bezig met studeren, met af en toe een feestje met studiegenoten in Paradiso. UvA-gerelateerde feestjes waren aan mij niet zo besteed. Niet zo gek dus dat ik geen lid was van een studentenvereniging.

En nu heb ik dus de mijlpaal van 75 blogs behaald. Helaas vier ik daarmee nog even geen jubileum of lustrum, want mijn blog bestaat nog ‘maar’ vier jaar. En mijn tekstbureau straks drie jaar. Toch is het wel leuk om nog even terug te blikken op 75 keer een stukje tikken voor mijn trouwe volgers.

In het eerste jaar schreef ik de meeste blogs, namelijk 22. Nét geen twee per maand dus. De jaren erna werden het er steeds iets minder. Vorig jaar was mijn ‘minste’ jaar, met slechts 12 blogs. Dat zou je natuurlijk aan van alles kunnen wijten, zoals het feit dat je met een lockdown nu eenmaal minder meemaakt. En ik had ook geen zin om het steeds over die betreffende crisis te hebben, want dat zijn mensen op een gegeven moment ook wel beu (ik in ieder geval wel).

De onderwerpen van mijn blogs gaan alle kanten op. Over het algemeen gaan ze over mijn gezin, onze reizen, andere privéperikelen, het nieuws en actualiteiten. Aan het eind van het jaar maak ik ook altijd met veel plezier een terugblik. Verder zou ik zo gauw geen favoriet kunnen aanwijzen. Als ik de lange lijst met titels bekijk, dan vind ik ze nog steeds allemaal even leuk. De één kostte soms meer werk dan de ander, want ik voorzie mijn blogs altijd graag van achtergrondinformatie. En sommige typte ik er juist in één adem uit.

De blogs werden in de loop der jaren steeds iets langer: het gemiddeld aantal woorden per blog steeg elk jaar weer (van 870 naar iets meer dan 1000). De best bekeken blog ooit was die van 22 januari 2017 met 260 bezoekers. Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik deze blog als één van de weinige (zo niet als enige) ook op LinkedIn heb geplaatst. Hij ging namelijk over het vinden van een nieuwe baan.

Inmiddels heb ik de frequentie aardig opgeschroefd, met nu al acht weken elke vrijdag een blog. Tot nu toe lukt het aardig om dit bij te houden, maar ik kan niet beloven dat ik het volhoud. Schrijven is een creatief proces waar inspiratie voor nodig is en dat komt zelfs bij mij weleens minder snel op gang. Daarnaast ben ik de laatste tijd ook gewoon heel veel aan het schrijven. Voor mijn werkgever, voor MWords en voor mijn blogs. Mijn grootste (en eigenlijk ook het leukste) project sneeuwt daardoor een beetje onder, namelijk: mijn boek. Daar wil ik de komende periode dus wat meer tijd voor proberen te maken.

En als dat betekent dat de blogs iets minder frequent op Facebook verschijnen, dan is dat helaas zo. Ik beloof jullie dat ik het uiteindelijk (ooit) goedmaak met een boek 😉

Advertentie