100

Vandaag plaats ik mijn 100ste blog. 100! Wie had dat gedacht, toen ik hier in januari 2017 mee begon. Dit jaar is het zelfs in een stroomversnelling gegaan, toen ik besloot om voortaan elke week een blog te plaatsen (met af en toe een uitzondering).

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het schrijven altijd van een leien dakje gaat. Dat is namelijk niet zo. Of nou ja, het schrijven zélf misschien wel. Maar de weg naar een blog toe is soms wat hobbelig. Er zijn weken dat ik genoeg onderwerpen heb klaarliggen, maar er zijn ook weken dat ik pas op vrijdagochtend inspiratie heb. En ja, dan moet je dus snel kunnen schrijven.

Het komt zelfs wel eens voor dat ik aan het begin van de week al een blog klaar heb, maar dat ik naarmate de week vordert ineens een nieuw onderwerp heb dat veel actueler is. Dan wordt een blog gewoon doorgeschoven. En soms zit ik op een terras of ben ik op vakantie. Dan verschijnt er helemaal geen blog.

De druk van elke week te ‘moeten’ publiceren voel ik af en toe enorm. Alsof het ook maar íemand uitmaakt als er een week geen blog verschijnt… Aan de andere kant presteer ik onder druk het beste. Op zakelijk gebied is dat ook zo. Ik heb nog nooit een deadline gemist, maar hij komt af en toe wel akelig snel dichtbij.

En nu zit ik dus al op blog nummer 100.

Op de blogpagina van de website van mijn tekstbureau zie je in één oogopslag het overzicht van alle blogs per jaar. Best wel cool toch? (en zeg eens eerlijk: heb jij ze allemaal gelezen?). De onderwerpen lopen nog steeds elke week uiteen, waarbij ik me nog steeds ver weg probeer te houden van (politieke) discussies en andere maatschappelijke onrust. Ik wil met mijn blogs vermaken, niet verdelen.

100 is in veel opzichten een magisch getal. Zo is het niet iedereen gegund om 100 jaar oud te worden, dat is echt een uitzondering. In het tv-programma ‘100 jaar jong’ van Gordon waren de 100-jarigen soms nog kwieker dan de gemiddelde zeventiger. Als het zo lukt, dan wil ik ook wel 100 worden. En anders maar niet (mijn oma is bijna 93 geworden, dus wie weet heb ik de juiste genen geërfd).

Een nog grotere uitzondering is 100+ worden. De oudste man ooit blijkt 116 jaar (en 54 dagen) oud te zijn geworden. En de oudste vrouw ooit maar liefst 122 jaar (en 164 dagen). Mijn hemel, wat een leeftijd! (de oudste man in leven is op dit moment 112 jaar en de oudste vrouw in leven 117. Zij hebben dus nog een recordje te verbreken).

Ook in gemeenteland heeft 100 een speciale betekenis. Weet je als inwoner deze leeftijd te bereiken, dan komt iemand van de gemeente/het college bij je op bezoek en krijg je een bloemetje en/of een cadeau. En als het meezit (of niet, het is maar net hoe je het bekijkt) dan beland je ook nog met diegene op de foto in het plaatselijke suffertje.

Op zakelijk gebied is 100 ook niet zomaar een getal. Vooral als je een managementfunctie hebt. De eerste 100 dagen schijnen namelijk beslissend te zijn voor het succes en de verdere loopbaan van een nieuwe leidinggevende. Bij een van mijn vorige werkgevers kwam op een gegeven moment een nieuwe voorzitter van de Raad van Bestuur en ruim drie maanden na zijn binnenkomst mocht ik een artikel (interview) schrijven over ‘zijn eerste 100 dagen’. Dat betekende blijkbaar nogal wat.

Als je iets ‘voor de volle 100% doet’, dan doe je blijkbaar enorm je best (er zijn zelfs mensen die ‘voor 200%’ zeggen, maar dat slaat nergens op). Mijn Economieleraar van de middelbare school was een beetje vreemde man (ik ben zijn naam helaas vergeten). Eén van zijn uitspraken tijdens zijn lessen zal ik nooit vergeten: “immer geradeaus op 100%”. Het had niks te maken met het vak Economie, Verkeer, of Duits en de context ben ik eerlijk gezegd ook vergeten. Maar deze uitspraak is mij altijd bijgebleven.

Over 100% gesproken… dat is in de meeste gevallen de beste score die je kunt behalen. Of het nu gaat om het aantal punten op een examen, de maximale bezetting, de top 100 beste hits, etc. 100 is gewoon een lekker getal en een mooie mijlpaal. En toch zijn er ook dingen die minder leuk zijn wanneer er 100% voor staat. Zoals de radiozender 100%NLwaar mijn wederhelft graag naar luistert in de auto. Wij hebben duidelijk niet dezelfde muzieksmaak, maar dat is geen nieuws.

100 is overigens niet alleen maar positief. Op de snelweg is het getal voor veel automobilisten een doorn in het oog, sinds besloten is dat je overdag geen 130 km/u meer mag rijden. Ik wil niet heel veel zeggen, maar ik reed laatst in mijn uppie naar Maarssen (hallo nieuwe mijlpaal!) en het was zó druk op de weg dat zelfs 100 km/u rijden niet mogelijk was.

En afgelopen week hoorde ik dat er voor een huis hier in de buurt (lees: naastgelegen dorp) maar liefst ruim 100.000 euro was overboden. Voor een woning die al niet heel goedkoop was. Dat is toch niet normaal meer? De huizenmarkt is niet meer overspannen, die zit in een dikke vette burn-out.

Mijn inspiratie voor blogs is gelukkig nog niet overspannen, dus voorlopig ga ik er gewoon mee door. Op naar de volgende 100!

Advertentie