Vorige week kregen wij hoog bezoek van Tante Cor. En nee, daarmee bedoel ik niet die dame uit de tv-serie Gooische Vrouwen, een verlate windvlaag van storm Corrie of mijn eigen tante Corrie uit Brabant. Nee, ik heb het over ‘dat ene’ dat ik tot nu toe in al mijn blogs zorgvuldig heb weten te vermijden: corona.

Toen wij van een naaste te horen kregen dat er een positieve zelftest was gedaan, hielden wij ons hart vast. Maar we hadden hoop: het virus had ons al vaker overgeslagen, dus dat zou deze keer vast ook het geval zijn. Toen mijn wederhelft zich echter plotseling niet lekker voelde, trokken we helaas een andere conclusie. Hij besloot een zelftest te doen (ik riep nog: “moet je daar niet nog een dag mee wachten?!”), maar de uitslag was onverbiddelijk: twee streepjes. Helaas ging het niet om een Clearblue zelftest, dus de stemming bij deze uitslag was alles behalve euforisch.
Uit nieuwsgierigheid (want: geen klachten), besloot ik er ook één te doen. En ja hoor: bingo. Omdat we geen enkele onzekerheid wilden hebben, kwamen we gelijk in actie. Om 15.45 uur belden we de GGD. En om 17.00 uur waren we bij de testlocatie op Schiphol (of, nouja… eigenlijk kwamen we te laat, want er stond ineens een megafile op de A9 waarbij drie (!) rijstroken waren afgesloten).
Ik hoor je denken: Schiphol? Ja, dat klopt. Vorig jaar schreef ik al dat deze XL-locatie een groot succes was. Niet alleen kun je er heel snel terecht, je hebt vaak ook nog eens sneller dan normaal je uitslag binnen. De vorige keer belde mijn wederhelft al na vier uur naar de GGD Kennemerland om de uitslag van de kleine jongen op te halen. En ja hoor, die hadden ze al voor ons. Het is sowieso een dikke tip voor als je met kinderen gaat testen, want: vliegtuigen spotten!
Dit keer duurde het weliswaar iets langer, maar het ging evengoed snel. De voornaamste reden om hiervoor te kiezen, was omdat we zeker wilden weten of de kleine jongen de volgende dag naar school zou mogen. Want hoewel kinderen volgens de nieuwe regels niet thuis hoeven te blijven als ze zelf klachtenvrij zijn, vonden we dit ook wel een beetje dubieus. De kleine jongen bleek gelukkig negatief. In tegenstelling tot zijn ouders.
Terwijl ik zat te wachten op de klachtenstorm die zou komen, bleef het in mijn geval bij een slappe wind. Niet verkouden, geen hoofd- of keelpijn en geen kortademigheid. Ik voelde me alleen een beetje ‘rillerig’. Is dit het nou? Dat gold helaas niet voor mijn wederhelft. Bij thuiskomst ging het al snel bergafwaarts en dat bleef zo gedurende zo’n drie dagen. De man met de hamer was sterker dan ooit. Een ongekende hoofdpijn die met geen enkele pil te bestrijden leek, had hem volledig lamgelegd.
Vanaf dat moment kwam alles op mij aan. En daar heb ik mij dus best wel in vergist. Normaal gesproken is het een enorme luxe dat onze kinderen niet naar een externe opvang gaan, maar nu werkte het juist in ons nadeel. De kleine jongen kon gelukkig naar school, maar de kleine dame was de hele dag thuis. En omdat ik niet ziek was en dus eigenlijk ‘gewoon’ kon werken, probeerde ik dat tussen de bedrijven door te doen. Zonder succes.
Daarbij komt dat je een week lang van alles moet regelen met anderen om jouw huishouden draaiende te houden. De kleine jongen kan immers niet alleen naar school en zwemles. En de kleine dame moest naar haar peuterochtend op de opvang en naar dansles. Wat een gedoe! Even lekker stoom afblazen door te sporten (tegenwoordig drie keer per week) kon ook al niet. Ondanks alle hulp van veel lieve mensen om ons heen, leverde de situatie mij behoorlijk wat stress op. En dat staat dus nergens in het rijtje met klachten dat je overal kunt raadplegen.
Wat ook niet hielp voor een goede gemoedstoestand, was dat leuke geplande uitjes plotseling niet konden doorgaan. Zoals een etentje met mijn beste vriendin, het 4e verjaardagsfeestje van ons neefje en het partijtje van de kleine jongen. Er wordt wel geschreven over de mentale schade na alle lockdowns, maar wat mij betreft mag er ook meer aandacht komen voor het niet-fysieke leed dat Tante Cor aanricht.
Inmiddels is mijn wederhelft weer opgeknapt en zijn we weer zo vrij als een vogel. Een nieuwe afspraak voor het etentje is gepland en ook het verjaardagspartijtje van de kleine jongen is verplaatst. Na afgelopen dinsdag is/gaat zelfs heel Nederland weer open. Met beter nieuws konden we de week niet beginnen.
5 reacties op ‘Tante Cor’