De afgelopen dagen stond het dorp weer op z’n kop. Het was namelijk weer kermis in Obdam en dát hebben we geweten.

In de eerste plaats omdat er eindelijk, na twee jaar radiostilte, weer gefeest mocht worden in de kroeg. Mijn wederhelft en ik hadden al snel een ‘stapverdeling’ gemaakt: ik zou zaterdagmiddag/-avond en maandagavond gaan en hij zondag- en maandagavond. Dit betekende voor de kinderen dat ze voor het eerst tijdens de kermis gingen logeren en ik denk dat we daar alle vier van hebben genoten.
En niet alleen wij. Het was overduidelijk dat Obdammers het feesten in de kroeg twee jaar gemist hebben. Dát is wat een kermis in een boerendorp compleet maakt.
Twee jaar geleden waren mijn vriendinnen en ik voor het eerst op zaterdagmiddag in de kroeg en dat was toen zó leuk, dat we al snel riepen “volgend jaar gaan we weer!”. Wisten wij veel dat er daarna twee jaren vol lockdowns zouden volgen… Dus toen dit jaar bekend werd gemaakt dat het zaterdagmiddagfeestje weer georganiseerd zou worden, waren we er als de kippen bij.
Vroeger kwam je als Obdammer op zaterdag niet in de kroeg. Op zaterdag kwamen namelijk alle ‘buitenstaanders’ (inwoners van andere dorpen) naar de kermis en daar wilde je écht niet tussen staan. Overigens vonden we dat prima, want wij waren zelf ook die buitenstaanders op ándere kermissen in de omgeving. Een soort ongeschreven deal, waar iedereen genoegen mee nam.
Vroeger kwam ik ook nooit op maandagavond in de kroeg waar ik nu was. Die werd toen namelijk overladen met uitbundig dansende, iets te aangeschoten 40/50/60-plussers. Als je zelf nog helemaal niet in de buurt van die leeftijd komt (in tegenstelling tot nu), dan vind je daar geen zak aan. Tenminste, ik niet. Mijn wederhelft vond het altijd fantastisch.
Ik stond dus op maandagavond altijd in de kroeg aan het spoor. Dit jaar ben ik juist helemaal niet in die kroeg geweest. Deels vanwege de leeftijd van de bezoekers, maar ook vanwege het té ingewikkelde kaarten/bandjes systeem. Vroeger kon je gewoon heen- en weer slenteren, dit jaar ‘moest’ je overal kaartjes voor kopen. Wie weet is ook dat volgend jaar voorbij.
Wat voor veel Obdammers volgend jaar hopelijk óók voorbij is, is het gemis van de attracties in de dorpskern. Eerder schreef ik al dat het dorp dit jaar weer op z’n kop stond, en dat had ook een andere reden.
Veel mensen waren namelijk verrast/teleurgesteld/verbolgen over het feit dat de kermisattracties ook dit jaar weer op een grasveld langs Het Braken stonden. Vanwege Tante Cor was twee jaar geleden die keuze gemaakt. Maar aangezien er nu niets aan de hand was, had men wel verwacht dat de attracties ‘gewoon’ weer in het dorp zouden staan.
Ik heb allerlei redenen voorbij horen komen: de vergunning is voor vier jaar afgegeven, dus volgend jaar staan ze er weer (ik hoorde zelfs ook vijf jaar), begin dit jaar was het nog onduidelijk of Tante Cor zou komen, dus namen ze het zekere voor het onzekere, en een kermiscomité heeft er goed over nagedacht en kwam, samen met de kermisexploitanten, tot de conclusie dat dit de beste plek was.
Eén inwoner stelde een vraag op Facebook en de Facebookgroep ‘Obdam’ ontplofte.
Voor- en tegenstanders mengden zich in de verhitte discussie. Mensen met (kleine) kinderen vinden de nieuwe plek wel prima, want je kunt zo ongestoord met je kroost van de attracties genieten (zonder te worden gestoord door dronken kermislui). Kermisexploitanten vinden de nieuwe plek ook prima en zeggen zelfs dat ze “hun eigen identiteit hebben teruggekregen.”
Ouderen vinden de nieuwe plek waardeloos, want voor wie slecht ter been is, is het terrein bijna onbegaanbaar. En ook jongeren zien de attracties liever in het dorp. Want was is er nu leuker dan na een paar biertjes even in de SwingBob te stappen? (beter van niet trouwens, maar oké).
Ik vind die discussies op Facebook altijd zeer vermakelijk om te lezen, omdat het toch altijd bepaalde ‘types’ zijn die reageren. Dat zie je vaak al aan het (gebrekkige) taalgebruik (te pijnlijk om te lezen voor mij) en aan de soms best wel grove dingen die ze zeggen. In dit soort discussies is er totaal geen ruimte voor het luisteren naar de ander. Vaak komt het neer op: “Ik vind dit en jij moet je mond houden” (en dan formuleer ik het nog netjes).
Er is zelfs een heuse petitie gestart om de attracties volgend jaar weer terug in het dorp te krijgen. Inmiddels is het ding zo’n 700 keer ondertekend. En blijkbaar hebben niet alleen Obdammers hem ondertekend, als je de statistieken mag geloven. Ik weet niet wat er nodig is om een petitie te laten slagen, maar Obdam heeft iets minder dan 6.000 inwoners… Er kunnen dus nog wel wat handtekeningen bij als je het mij vraagt (maar ik heb geen verstand van cijfers, dus don’t shoot the messenger).
Zelf ben ik er nog niet helemaal uit wat ik ervan vind. Dat schreef ik vorig jaar al. De attracties staan zo’n beetje in onze achtertuin en dat is eigenlijk ook best wel gezellig. De kinderen gingen dit jaar voor het eerst samen hand in hand ‘kijken of de kermis al open was’, want het is gewoon op loopafstand. Voor hen is het grasland ideaal, want het is overzichtelijk en alles staat bij elkaar. Zij genoten dit jaar dus weer met volle teugen (zie onder).
Maarja… de sfeer in het dorp is wel écht anders zonder attracties. Vanuit de kroeg even een rondje lopen ‘over de kermis’ is er niet bij. En juist die combinatie maakt het zo leuk. Van mensen die rondom de dorpskern wonen, hoorde ik zelfs dat het net leek alsof er geen kermis was.
En aan de andere kant: zoals ik al schreef was het dit jaar in de kroeg evengoed bargezellig, dus wat dat betreft maakte het ook weer niks uit. Ik ben benieuwd wat ze volgend jaar gaan doen. Als alles ook dan weer mag, ben ik ieder geval weer van de partij.
