Morgen is het 31 december, oudjaarsdag. Hoog tijd dus weer voor mijn jaarlijkse eindejaarsspecial. Afgelopen week hoorde ik een tv-presentator zeggen dat het een ‘hectisch’ jaar was. Ik weet niet of dat voor iedereen het geval is, maar er is zéker genoeg gebeurd.
Je was het misschien al vergeten, maar tot begin dit jaar zaten we nog met z’n allen in lockdown vanwege Tante Cor. Sinds de uitbraak in 2020 konden mijn wederhelft en ik de dans ontspringen, tot februari. Ik zal die periode niet snel vergeten, want het was vlak na de zesde verjaardag van de kleine jongen. Helaas betekende dit ook dat zijn allereerste verjaardagspartijtje moest worden uitgesteld. Gelukkig kon dat feestje niet veel later worden ingehaald. We vierden dit jaar ook de eerste verjaardag van onze harige vriend Chef én de vierde verjaardag van de kleine dame.
Begin dit jaar startte ik ook met een nieuw sportprogramma van acht weken bij een sportschool in Obdam, om te werken aan mijn killerbody. Die is er uiteindelijk niet gekomen (want: ik ben nu eenmaal geen Fayah Lourens of Yolanthe Cabau), maar het programma heeft me wél mentaal veel opgeleverd. Voorheen was ik namelijk liever lui dan moe en aan sportieve ‘uitjes’ had ik echt een bloedhekel. Dit jaar had ik echter twee vrijgezellenfeesten met een sportief tintje: ik deed mee aan een workshop bungee super fly en paaldansen (foto!). En door mijn nieuwe mindset genoot ik er dit keer wél van. Ik sport nog steeds drie a vier keer per week, waardoor ik me fitter voel dan ooit.
Bij die twee vrijgezellenfeesten hoorden natuurlijk ook twee bruiloften, die ieder op hun eigen manier speciaal waren. Eén was van mijn zus en zwager, waar ik letterlijk én figuurlijk getuige van mocht zijn. Het was een fantastische dag op een bijzondere locatie. Inclusief boottripje en hotelovernachting. Ook de kleine jongen en dame genoten volop van de feestelijkheden.
Dit jaar behaalde ik op schrijfvlak een mega-mijlpaal. Ik tekende namelijk mijn eerste boekcontract bij een uitgeverij. Dit betekent dat mijn meisjesdroom eindelijk werkelijkheid wordt: een eigen boek uitbrengen! Op zaterdag 11 februari is het zover en wordt mijn Young Adult thriller Betrapt gelanceerd tijdens een schrijfevenement in het theater in Woerden. De cover mag ik binnenkort onthullen… spannend!
En tot slot stond ik dit jaar maar liefst twee keer in een televisiestudio als deelnemer aan een nieuw tv-programma (én ik was een keer aanwezig als klapvee in het publiek). In mei was ik op televisie te zien in De 1% Quiz en vanaf zondag 8 januari aanstaande in de gloednieuwe spelshow The Floor.
Aan het lijstje met BN’ers die ik heb ontmoet mag ik dus dit jaar weer wat mensen toevoegen. Naast Tijl Beckand (die ik overigens niet persoonlijk heb gesproken), stond ik naast Edson da Graça. En naast tv-kok Miljuschka Witzenhausen, die haar kookboek voor mij signeerde.
Genoeg over mij. Want in Nederland en in de rest van de wereld was er ook van alles aan de hand. Wat dacht je bijvoorbeeld van de vechtpartij van Glennis Grace in een Jumbo-supermarkt in Amsterdam? Of de veelbesproken aflevering van BOOS, waarna het tv-programma The Voice of Holland (en een paar BN’ers in het bijzonder) met de grond gelijk werd gemaakt? De juicekanalen in Nederland draaien sindsdien overuren (bekentenis: zij zijn mijn nieuwe guilty pleasure).
Dit jaar was ook het begin van de oorlog in Oekraïne. Een vreselijk heftige gebeurtenis, die ineens niet meer zo ver-van-je-bed-show is en nog altijd voortduurt. Nederland liet zich massaal van zijn goede kant zien, door de vele liefdadigheids- en inzamelingsacties voor de oorlogsvluchtelingen. En Nederland leefde óók massaal mee met de vermiste Hebe (10) en Sanne (26), die uiteindelijk overleden werden teruggevonden.
Het was ook het jaar van buigen. Door Boris Johnson, die moest aftreden als premier van het Verenigd Koninkrijk. Door onze eigen Minister-President Mark Rutte, die na veel aandringen eindelijk excuses maakte voor het slavernijverleden namens de Nederlandse regering. Door alle Nederlanders, voor de extreme hitte in juli. Bijna overal in Nederland werd het warmer dan 35 graden. En door het Nederlands Elftal, dat op het WK voetbal tijdens een zinderende kwartfinale alsnog verloor van Argentinië.
En het was het jaar van afscheid nemen van grootheden uit binnen- en buitenland, zoals van: Aaron Carter (34), Coolio (59), Piet Paulusma (65), Olivia Newton John (73), Willibrord Frequin (80), Pelé (82), Pierre Kartner a.k.a. Vader Abraham (87), Michail Gorbatsjov (91) en Queen Elizabeth II (96).
Nog even en dan is 2023 een feit. Een jaar waarin voor mij (ons) persoonlijk in ieder geval twee grote gebeurtenissen centraal staan. Ten eerste natuurlijk het verschijnen van mijn eerste boek, waar ik enorm naar uitkijk. En ten tweede: onze verhuizing!
Ja, je leest het goed. Na 11 jaar woonplezier gaan wij onze fijne stek verlaten en verruilen wij ons huis voor een grotere versie. De afgelopen dagen/weken stond in het teken van slapeloze nachten, (snelle) keuzes maken, opruimen, weggooien en (klus)plannen maken. Uiteraard lees je daar volgend jaar meer over.
Eerst morgenavond de (zoveelste 😉) champagne ontkurken. Gelukkig nieuwjaar!
Meer lezen? Alle linkjes naar eerder verschenen blogs (van dit jaar en daarvoor) vind je hier: tekstbureau-mwords.nl/blog
Cest-Moi-Mireille 