Afgelopen week corrigeerde ik mijzelf toen ik tegen een vriendin zei dat ik ergens nog geen tijd voor had gehad. “Ik bedoel, ik heb er nog geen tijd voor gemaakt”, zei ik tegen haar. Ik kan er namelijk ontzettend slecht tegen als mensen maar blijven roepen ‘dat ze het zo druk hebben’ en ‘nergens tijd voor hebben’.
In het gesprek met die vriendin ging het over het lezen van gemeentelijke stukken en het terugkijken van een gemeenteraadsvergadering (gaap). Natuurlijk heb ik daar de afgelopen dagen wel tijd voor gehad. Het punt was echter: ik had er gewoon geen zin in. En ik koos er dus bewust voor om andere, leukere dingen te doen met die tijd (zoals mijn nieuwe favoriete Netflix-serie ‘Lupin’ kijken).
En zo gaat het volgens mij negen van de tien keer wanneer iemand zegt dat hij/zij ergens geen tijd voor heeft gehad. Nee, je hebt er geen tijd voor gemáákt. Je vond andere dingen belangrijker en stelde andere prioriteiten. Dat geeft niet, maar zeg het dan ook gewoon eerlijk.
Neem bijvoorbeeld het beantwoorden van een appje. Er zijn wel tig dingen te bedenken waarmee je dat kunt combineren: wachten tot je koffie klaar is, een tv-reclame uitzitten, naar de wc gaan… Natuurlijk kun je er dan ook voor kiezen om even niets te doen, maar je kunt ook gewoon dat bericht versturen (in plaats van zeggen dat je er geen tijd voor had).
Een collega zei laatst tegen mij: “Jéétje, dat jij ook nog tijd hebt om twee keer per week te sporten!” Tja, ik kijk er zelf eigenlijk niet zo van op. Voor mij zitten er 17 bruikbare uren in een dag (de overige 7 probeer ik te slapen, maar zelfs dat lukt niet altijd). Van die 17 besteed ik er sowieso 8 aan mijn vaste baan. Dan heb ik er dus nog 9 over! Nou, als daar geen uurtje sporten vanaf kan, dan weet ik het ook niet meer. Je kunt om 20.00 uur GTST kijken (doet iemand dat nog, behalve mijn wederhelft?), óf je kunt gaan sporten.
En natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen hoor. Op sommige werkplekken is de werkdruk immens hoog, sommige ouders moeten hun kinderen alleen opvoeden (vind dan nog maar eens tijd voor jezelf), of je hebt een eigen zaak waardoor je al je spaarzame vrije tijd in andere dingen steekt. Maar wat zijn die andere dingen dan? Waar heb (of maak) je dan wél tijd voor?
Misschien heb ik wel makkelijk praten. Ik vind het gewoon leuk om met veel dingen tegelijk bezig te zijn. Zelfs als dat betekent dat er wat kunst- en vliegwerk aan te pas komt. Maar daardoor lukt het wel áltijd. Ik heb nog nooit een deadline voor MWords, een sportles of een afspraak met de kinderen gemist, omdat ik er geen tijd voor had.
Daarnaast heb ik ook wel makkelijk praten doordat ik (wij) nooit vroeg gaan slapen. Ik kan gerust op een donderdagavond gaan sporten tot 21.00 uur, thuis douchen, een artikel voor MWords schrijven en daarna nog een aflevering Expeditie Robinson kijken (en soms is zelfs dan de avond nog niet voorbij).
En laten we eerlijk zijn: door het vele thuiswerken houd je tegenwoordig nog meer tijd over. Bijvoorbeeld doordat de wasmachine gewoon aangaat onder werktijd. En dat geldt ook voor de boodschappen. Waarom zou ik dat pas na werktijd doen? Dus die tijd snoep ik van mijn werktijd af en haal die later in. In de praktijk betekent dat soms dat ik kokend sta te bellen (of bellend sta te koken?) omdat een collega mij om half 6 nodig heeft. Maar hé, dat is nou eenmaal de tijd van nu. Ik gedij prima in een drukke werkomgeving, als ik maar bezig kan blijven (je vraagt je af wanneer ik dan al die andere tv-programma’s kijk).
Presteren onder tijdsdruk vind ik dan ook geen enkel probleem. Voor mij werkt het zelfs het beste (deze blog wordt ook vaak pas op donderdagavond bedacht en geschreven). Ik heb liever dat je zegt: ”Morgen moet het om 13.00 uur af zijn”, dan dat ik te horen krijg: “Kijk maar even wanneer je er tijd voor hebt”. Tja, ik kan een miljoen andere dingen bedenken om te doen, dus het is maar net waar jij dan op mijn prioriteitenlijst belandt.
Cest-Moi-Mireille 